با هر تكاني  روي  ابرو  خم نياور

               راهت دراز است و از اول كم نياور

 

با ناز كردن،شيطنت،با جيغ هايت

               خنده بپوشان روي چهره،غم نياور

 

غنچه نشسته روي لب چشم انتظارست

             تا  مي تواني بوسه  را   كم كم نياور

 

با چشمِ  تو  روز و شبم  معنا گرفته

              دروازه هاي  گفتگو  را ، هم  نياور

 

هر  روزِ  باراني   برايت  بيقرارم

               آتش  به  بارانم  نزن ، ماتم نياور

 

گفتي كه باعمقِ وجود عاشق شدي پس

               با هر تكاني روي ابرو خم نياور

           

حسين عباسي بائي