وقتِ رفتن قلبِ من يك درميان مي ايستاد

             كاش مي شد كه به دستِ من زمان مي ايستاد

كاش مي شد كه توانِ حركت از ساعت گرفت

           كاش مي شد گردشِ هر دو جهان مي ايستااااد.....

حسين عباسي بائي

روزاي خوش ازم شدن فراري

               كاشكي مي شد بگي كه بيقراري

سخته بخواي همش كني وانمود

                اوني كه دوس داريو دوس نداري

           حسين عباسي بائي

آرامش يعني

آرامش يعني محكوميت به حبسِ ابد

در زندانِ آغوشت

پشتِ ميله هايِ محكمِ دستانت

و زل زدن به خورشيد نگاهي كه از پشتِ ابرهاي باراني درحالِ درخشيدن است

آرامش غرق شدن در امواجِ وحشيِ موهاي توست

آرامش يعني عطرِ كويرِ تنت

حسين عباسي بائي