چه راحت اين (من) و تنها  گذاشتي

                   تو   درياي ـ   جنونش  جا  گذاشتي

(من) ـ  تنها يه  روزي  عالمي داشت

                   (تو) بي دعوت به دنياش پا  گذاشتي

نشونش دادي از دور ساحل ـ عشق

                    ولي  برديش  و  تو  صحرا   گذاشتي

تن ـ (من) جاي ـ  پاهات خونيه چون

                    جاي عشق تو چشاش دريا گذاشتي

يادته رو (من) و  ( تو)  اسم گذاشتي

                    (من)و  وامق  (تو)رو   عزرا   گذاشتي

(من)و (تو) ما  نشد حتما نخواستي

                    چرا  (من)رو   واسه  گرگا  گذاشتي؟

چه بوي ـ ياسي مي ده رو تن ـ (من)

                     تني  كه  روش (تو)  رد  پا   گذاشتي

حالا  اين (من) شده  سنگ ـ  صبور ـ

                     دلي  كه  رو  به  غمها  وا   گذاشتي

(من)ـ  آدم  شده   برداشت  از روت

                     نقابي   كه  (تو)  از  حوا   گذاشتي

                    حسين عباسي بائي